Eind maart was ik een dikke week op Vlierhof. Niet meer de Vlierhof, maar gewoon kortweg Vlierhof. Met een aantal leuke en enthousiaste mensen, allen toegewijde vrijwilligers werkten we keihard in moestuin en de kas. Aanloop naar een seizoen met vele groenten voor de vaste bewoners, zo’n achttal en de gasten. Die zijn meer dan welkom, onverlet dat vervelende virus. Laten we hopen dat de poorten van Duitsland en dus ook van die mooie plek net over de grens achter Nijmegen binnenkort weer open gaan.
De vrijwilligers zijn in ieder geval de moestuin en de kas er klaar voor aan het maken. Niet alleen, maar gesteund door het team, de gemeenschap die de harde kern vormt van Vlierhof. Na ruim een jaar stilstand is de Vlierhof overgenomen door een enthousiaste groep mensen die de plek aan het omvormen zijn tot een ontmoetingscentrum voor gelijkgezinden en voor groepen die er willen verblijven voor een training, een seminar of om te ontspannen. Want ook een Bed & Breakfast in een van de mooie gebouwen of het romantische stro-leem huisje behoort tot de mogelijkheden.
Omringt door een paar hanen en een toom kippen zaaiden we peulvruchten, erwten, kapucijners en tuinbonen. Legden vele moestuinbedden aan voor bladgewassen, kolen, kruiden, pompoenen en aardappelen, om maar eens wat te noemen. In de kas zaaiden we meloen, paprika, aubergines, bloemen en tomaten. In potjes verschillende slasoorten. Deze gaan de tuin in als ze groot genoeg zijn en het buiten warmer is. We genoten van de overvliegende ooievaar die een eind verderop gedreven door hun hormonen elkaar versierden met hun geklepper en een nest verfraaiden. Een welkome afwisseling voor ons als werkers, even de rug strekken om de gewelige volgesl over te zien wieken. En als we de nbene wilden strekken, ook dat was nodig, een ommetje naar het dorp Keeken, naar de kerk die ons elke ochtned om 7 uur wekte met het gebeier van de klokken voor de mis. Of naar de dijk langs vadertje Rijn, of beter langs een oude loop van deze river. Genieten van het fraaie landschap met z’n kronkelweggetjes. Eeuwen oude boerderijen pronken op terpen omringd door struiken en bomen. Boomgroepen, heggen en houtwallen doorsnijden het vlakke landschap
Alom, we hebben genoten, hard gewerkt en fijne, lieve, gastvrije mensen ontmoet. Alom hartverwarmend. Als je je geroepen voelt mee te komen werken op het land of de gebouwen op te knappen, aarzel niet neem contact op via de site https://www.vlierhof.org/contact Hier vind je natuurlijk veel meer informatie.
