Dagen op de Vlierhof zijn eigenlijk nooit hetzelfde dus de dag die ik beschrijf, vandaag, is maar een tijdsopname. Om toch nog even in het algemene te blijven wat info over de tijd op de Vlierhof, Indianentijd noemen we die. Het is niet zo dat we nooit op de klok kijken, dat doen we wel, maar het heeft niet de implicatie die normaliter in de maatschappij geldt.
Ontbijt met vlijt
Er is bijvoorbeeld de afspraak dat het gezamenlijk ontbijt om 8 uur begint. Maar elke ochtend is het weer een verrassing wie de aanzet maakt om de tafel te dekken en de havermoutpap te koken, het brood te snijden en de potten pindakaas en alle heerlijke vega broodsmeerseltjes op tafel te zetten.
Zo ging het vanochtend, ik stapte iets over achten de keuken binnen in de hoop daar al een pan havermoutpap te zien pruttelen. Dat was niet het geval dus ging ik zelf aan de slag, 500 gram havervlokken, een pak havermelk, drie appeltjes, drie peertjes, gedroogd fruit en noten, nog wat water erbij en wat kaneel, snufje zout en voila, er kon ontbeten worden. De peertjes, van eigen bomen, zijn op hun zoetst momenteel en maakten deze pan havermout tot een ware delicatesse.
Housekeeeping 🙂
Ik heb een verantwoordelijkheid binnen het huishouden: het praktische reilen en zeilen binnen de gasten verblijven. Er is al een paar dagen een groep in huis bezig met een yoga retraite geleid door Griet dus ik bedacht me dat het (indianen-) tijd was voor het poetsen van de toiletten en de douches. Dat deed ik en even later waren de pleetjes en de douches weer om door een ringetje te halen. Daarna ging ik aan de slag met het opknappen van de pipowagen waar ik mijn slaapvertrek van wil maken. Lekker fysiek breekwerk, alle wanden leg ik bloot om precies te kunnen zien in welke staat de wagen verkeerd.. Tussendoor verbrande ik nog wat oud timmerhout.
The Holy Foodah
Ergens rond 13.30 stak ik even m’n neus in de keuken waar onze super kok (the Holy Foodah) bezig was met al z’n potten en pannen. Ik was precies op tijd volgens hem want ik mocht de tafel dekken en de bel luiden. Ik had echter nog een paar dingetjes te doen en beloofde over 5 of 10 minuten de gevraagde handelingen te verrichten. Dat vond Holy Foodah prima en toen ik 10 minuten later terugkwam hoorde ik de bel al gaan en vermoedde dat de tafel dan ook wel gedekt zou zijn. Dat bleek te kloppen.
De maaltijd was zoals altijd van topkwaliteit, een soep op basis van koolrabi en appel, gevuld met broccoli en wortel en nog wat geheime ingrediënten. Daarbij bataat- en aardappelfrietjes uit de oven subtiel bestrooid met zachte geitenkaas en een witte kool salade met komijn.. wat een lunch! Bijna alles uit eigen tuin. En dat in gezelschap van alle lieve mensen die hier wonen of hier als tijdelijke vrijwilliger zijn. Er zijn altijd fijne gesprekken gaande aan tafel en we genieten van het fantastische uitzicht op de tuin. Woensdag is de dag dat ik zorg dat de afwas gedaan wordt. Ik vroeg en kreeg hulp van twee vrijwilligers. Met z’n drieën was dat klusje zo geklaard en daarna hield ik siësta en begon aan dit verhaaltje.
Houdini’s
Dieuwke, onze zeer gepassioneerde tuinvrouw had me gisteren al gevraagd een van de aardappel containers Rat-proof te maken. Behalve mensen, katten en kippen wonen ook die slimme knagers op de Vlierhof, ze zijn een soort Houdini`s van het dierenrijk en weten bijna overal in te komen. De aardappel container was `lek` en ik heb hopelijk dat lek gedicht. We zullen het zien, er liggen nu aardperen in die container. Ze zullen vast een poging wagen. Rond 18.45 plaatselijke tijd ging de etensbel. Erwtensoep met brood, heerlijk! De avond verliep rustig, een afwas, even netflixen met Holy Foodah en vroeg naar m’n kamertje om deze laatste woorden vast te leggen. Slaap lekker allemaal…
